To była dziesiąta, jubileuszowa edycja festiwalu, która zapisała się w naszej historii złotymi nutami! Choć na scenie Amfiteatru Leśnego w Dolinie Pstrąga wybrzmiało 16 zwycięskich utworów w przeróżnych stylach – od delikatnych ballad po energetyczne aranżacje – to nie same dźwięki były głównym bohaterem. To emocje, pasja i przesłanie, które niosła każda piosenka, poruszyły nas do głębi. Ten konkurs od lat przyciąga artystów o szerokich muzycznych horyzontach, których łączy jedno: potrzeba opowiedzenia czegoś ważnego. To właśnie dzięki nim historia życia i duchowy testament naszej patronki – bł. Karoliny Kózkówny – wciąż inspiruje i nabiera nowych, współczesnych znaczeń. Tym bardziej jesteśmy dumni, że podczas tegorocznej edycji gościliśmy ponad 90 uczestników wraz z ich opiekunami z różnych zakątków regionu! Ich obecność nadała temu wydarzeniu wyjątkową skalę – pełną radości, inspiracji i wspólnoty.
W tym roku wydarzyło się coś wyjątkowego! Po raz pierwszy w historii konkursu została przyznana specjalna nagroda – Złota Nutka, uchwalona przez grono pedagogiczne naszej szkoły. Trafiła w absolutnie zasłużone ręce Pani Anny Smołuchy, pomysłodawczyni i wieloletniej twórczyni festiwalu. Wręczyła ją Dyrektor Szkoły, Pani Karolina Baryłecka, w geście głębokiego uznania za ogromny, wieloletni wkład w organizację i rozwój tego niezwykłego wydarzenia. To był moment pełen wzruszeń i owacji na stojąco – symboliczna chwila, która przejdzie do historii!
Bo gdy mówimy „festiwal”, myślimy: Anna Smołucha.
To ona od dziesięciu lat jest sercem i motorem tego przedsięwzięcia – twórczyni idei, reżyserka emocji i mentorka młodych talentów. Każda edycja to wynik miesięcy jej zaangażowania, dbałości o szczegóły i niesamowitej pasji, którą zaraża całą społeczność. Dzięki niej festiwal nie jest tylko konkursem – jest doświadczeniem pokoleniowym, duchową podróżą i artystycznym przeżyciem. Trudno wyrazić wdzięczność, jaką czujemy – ale Złota Nutka to nasz symboliczny ukłon w stronę osoby, bez której ta historia po prostu by się nie wydarzyła.
Z całego serca dziękujemy wszystkim, którzy współtworzą to dzieło:
Pani Dyrektor Annie Smołucha – za wizję, za nieustępliwość, za odwagę w tworzeniu czegoś nowego i pięknego. Za to, że potrafiła rozpalić płomień i przez dekadę nie pozwoliła mu zgasnąć. Wydziałowi Katechetycznemu Diecezji Tarnowskiej i ks. dr. Andrzejowi Jasnosowi – za nieustanne wsparcie duchowe i organizacyjne, Państwu Wandzie i Stanisławowi Jaroszom – za gościnność, atmosferę i ogromne serce, które bije w rytm każdej piosenki, Pani Dyrektor Karolinie Baryłeckiej – za niezachwiane wsparcie, otwartość na twórcze inicjatywy i obecność, która nadaje całości rangę i blask. To dzięki takim liderkom szkoła staje się miejscem, gdzie rozkwita nie tylko edukacja, ale i pasja!To zaszczyt, że jako społeczność szkolna możemy być częścią czegoś tak pięknego. Bo wokół Karoliny Kózkówny gromadzą się ludzie, którzy żyją pełnią życia – z wartościami, z wiarą, z muzyką i z ogromną energią! Do zobaczenia za rok – w jeszcze większej mocy dźwięku, ducha i wspólnoty!